میکروپاشنده ها دو بخش دارند: یکی بر میزان آبرسانی و دیگری بر الگوی پخش تاثیر می گذارد. هر دو به فشار سیستم بستگی دارند. سیستم‌های میکرو اسپرینکلر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که خودرا با 10 تا 15 درصد تغییرات فشار تطبیق دهند. نحوه ی پاشش میکروپاشنده ی پایه دار
فشارهای بیش از حد بالا می تواند باعث ایجاد حالت مه پاشی و یا افزایش رواناب شود، در حالی که فشارهای بسیار کم منجر به تحویل ناکافی آب می شود. هر دو منجر به توزیع ضعیف آب در داخل باغ می شود.
در طراحی سیستم باید ویژگی های خاک را در نظر گرفت. نرخ آبرسانی میکرو اسپرینکلر باید بر اساس نرخ نفوذ خاک باشد. تحویل بیش از حد بالا تنها منجر به روان آب یا زهکشی عمیق می شود. فاصله میکرو اسپرینکلر با فاصله درختان تعیین می شود. کاشت با تراکم بالا می تواند مشکل ریزپاش های زیاد یا تعداد بیش از حد تنه درختان بین آنها را ایجاد کند.
آبیاری با آبپاش‌های میکرو معمولاً برای افزایش رطوبت خاک به اندازه ی نیاز و ظرفیت مزرعه برنامه‌ریزی می‌شود.
در عمل، رویدادهای آبیاری میکرو بارانی معمولاً چند روز از هم فاصله دارند و درختان نوسانات بیشتری را در دسترسی به آب تجربه می کنند.